Edward Wereszczyński to postać, która zasługuje na szczegółowe przedstawienie. Urodził się 7 kwietnia 1870 roku w Ustrzykach Dolnych, co stanowi ważny punkt odniesienia w jego biografii.
Wereszczyński był nie tylko inżynierem, ale również oficerem cesarskiej i królewskiej armii, co świadczy o jego wojskowej karierze. Ponadto, posiadał tytularny stopień generała brygady w Wojsku Polskim, co odzwierciedla jego znaczenie w historii polskiego wojsko.
Jego życie zakończyło się 23 września 1929 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie ślad w dziejach Polski.
Życiorys
Edward Wereszczyński przyszedł na świat w dniu 7 kwietnia 1870 roku w Ustrzykach Dolnych, w rodzinie Jana i Joanny z Matzgerów. Swoje wykształcenie zdobywał we Lwowie, gdzie rozwijał swoje umiejętności techniczne. W ramach służby wojskowej, dołączył do cesarskiej i królewskiej armii, a po ukończeniu Wojskowej Akademii Technicznej w Wiedniu w 1892 roku, otrzymał tytuł oficera zawodowego austriackich wojsk technicznych.
W latach 1893–1896 zaangażowany był w prace związane z fortyfikowaniem Lwowa, a następnie przeszedł krótką praktykę w pułku piechoty. W 1897 roku przeniesiony do rezerwy, kontynuował swoją karierę zawodową, kończąc w 1901 roku Politechnikę we Lwowie, po czym rozpoczął pracę jako budowniczy dróg i mostów w sektorze cywilnym.
W obliczu wybuchu I wojny światowej, Edward został powołany ponownie do wojska. W stopniu kapitana pełnił funkcję dowódcy kompanii oraz inspektora wyszkolenia w sztabie armii. Jego droga w Wojsku Polskim rozpoczęła się w listopadzie 1918 roku, gdzie objął stanowisko szefa sekcji w IV Departamencie Ministerstwa Spraw Wojskowych.
W 1920 roku otrzymał stopień majora, a w latach 1921–1924 był szefem sekcji wojskowej w Ministerstwie Komunikacji. W 1921 roku, awansował na podpułkownika, a z dniem 1 czerwca 1919 roku został pułkownikiem. Później objął dowództwo 2 pułku saperów kolejowych.
5 lutego 1927 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał mu stopień generała brygady, w związku z przeniesieniem w stan spoczynku, które nastąpiło 30 kwietnia 1927 roku. Po zakończeniu służby wojskowej, osiedlił się w Piotrkowie. Zmarł 23 września 1929 roku w Krakowie.
W czasie swojej kariery, pełnił również funkcję inżyniera powiatowego w Krośnie. Jego żoną była Antonina z domu Faber, która zmarła w 1913 roku w wieku 38 lat. Edward Wereszczyński znalazł miejsce swojego wiecznego spoczynku na Starym Cmentarzu w Krośnie.
Przypisy
- Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 3 z 29.01.1930 r.
- Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 38, Nr 3 z 29.01.1930 r.
- Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 7 z 18.02.1927 r.
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 30.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Edward Riedl | Kazimierz Peszkowski | Zygmunt Cšadek | Artur Ostapowicz | Tadeusz Osostowicz | Leopold PeszkowskiOceń: Edward Wereszczyński