Marian Gidlewski to postać, która pozostawiła po sobie niezwykle ważny ślad w historii Polski. Urodził się 8 września 1860 roku w Ustrzykach Dolnych, a zmarł 27 sierpnia 1925 roku we Lwowie.
Był generałem brygady Wojska Polskiego, co stanowi dowód na jego znaczne osiągnięcia w obszarze wojskowym. Dodatkowo, uzyskał tytuł doktora wszech nauk lekarskich, specjalizując się w dziedzinie okulistyki.
Gidlewski to nie tylko wojskowy, ale również szanowany lekarz, którego wiedza i umiejętności miały duży wpływ na rozwój medycyny w Polsce tamtych czasów.
Życiorys
Marian Gidlewski urodził się 8 września 1860 roku w Ustrzykach Dolnych, które wówczas należały do powiatu liskiego w Królestwie Galicji i Lodomerii. Był dzieckiem Jana i Wilhelminy. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum w Przemyślu, które ukończył w 1880 roku. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie 15 lipca 1886 roku uzyskał dyplom lekarski.
Po zakończeniu studiów zdecydował się na karierę wojskową, wstępując 1 sierpnia 1886 roku do austriackiej armii. W 1892 roku uzyskał specjalizację z okulistyki, co świadczy o jego dążeniu do doskonalenia swoich umiejętności medycznych.
Podczas I wojny światowej pełnił istotne funkcje, m.in. jako szef sanitarnego korpusu w polu, a także szef sanitarny kolei wojskowej na terenie okupowanego przez Austriaków Królestwa Kongresowego. Służbę w cesarskiej i królewskiej armii zakończył 9 listopada 1918 roku.
Po wojnie, od 1 grudnia 1918 roku, został włączony do Wojska Polskiego, choć początkowo pozostał w rezerwie. Już 10 stycznia 1919 roku mianowano go szefem sanitarnym Dowództwa „Wschód”. 6 lutego 1919 roku formalnie przyjęto go do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem rangi pułkownika lekarza. Z dniem 20 czerwca 1919 roku objął stanowisko szefa sanitarnego w Dowództwie Okręgu Generalnego Lwów.
Marian Gidlewski przeszedł na stały stan spoczynku 1 maja 1921 roku, z możliwością noszenia munduru. 26 października 1923 roku prezydent RP Stanisław Wojciechowski nadał mu stopień generała brygady. Po zakończeniu kariery wojskowej osiedlił się we Lwowie, gdzie zakończył swoje życie 27 sierpnia 1925 roku. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim w tym mieście.
10 października 1891 roku poślubił Annę z Czaykowskich (1865–1932), córkę właścicieli ziemskich. Para miała syna, Józefa (1892–1943), który służył jako rotmistrz rezerwy w 8 pułku ułanów, jednocześnie będąc urzędnikiem.
Odznaczenia
Marian Gidlewski, w swojej karierze, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego oddaniu i zasługach. W śród tych wyróżnień znalazły się:
- Krzyż Walecznych nr 30079,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Odznaka pamiątkowa „Orlęta”.
Przypisy
- a b Maria Jaxa-Aksentowiczowa z Czaykowskich. Fundacja Dziedzictwa Kulturowego. [dostęp 22.07.2024 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 22.07.2024 r.]
- Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 22.07.2024 r.]
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r., s. 738.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 16 z 23.04.1921 r., s. 823.
- Dz. Rozk. Wojsk. Nr 21 z 25.02.1919 r., poz. 673.
- Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786-1986. Ossolineum, 1988.
- Spis oficerów rezerwy 1922, s. 74.
- Kolekcja, s. 52.
- Kolekcja, s. 36.
- Kolekcja, s. 9.
- Kolekcja, s. 4–7.
- a b c d e f g h Stawecki 1994, s. 121.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Chaim Eiss | Witold Firak | Rudolf Matz | Kazimierz Kaszelewski | Przemek ProOceń: Marian Gidlewski