Emmanujił Myśko

---

Życiorys

W 1956 roku Emmanujił Myśko zakończył naukę w Lwowskim Państwowym Instytucie Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej im. Iwana Trusza. Już od 1962 roku pełnił funkcję wykładowcy tej uczelni, a w 1988 objął stanowisko rektora. Pozostał na tym stanowisku również po przekształceniu instytutu w 1994 roku w Lwowską Akademię Sztuki.

W latach 1966-1982 zarządzał lwowską organizacją Związku Artystów Ukraińskiej SRR, a pod koniec lat 80. stał na czele Funduszu Kultury. W 1996 roku znalazł się w gronie założycieli Ukraińskiej Akademii Sztuki. Po swojej śmierci został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Myśko był autorem oraz współautorem wielu pomników, w tym:

• pomnika Iwana Franki we Lwowie (1964),
• pomnika Iwana Franki w Drohobyczu (1966),
• pomników Tarasa Szewczenki w Lwowie – przy Łyczakowskiej i w Łozówce,
• pomnika Ołeksandra Hawryluka we Lwowie,
• pomnika bojowej sławy Armii Radzieckiej w Lwowie przy Stryjskiej,
• pomnika księcia Daniela na lotnisku we Lwowie,
• pomnika kardynała Josipa Slipyja w Zazdrości,
• pomników poległym żołnierzom w miejscowościach Wołoszcza, Jasienica Solna i Chlewczany,
• pomnika Władimira Lenina we wsi Opory,
• rzeźby „Ogród światowej kultury” w Iwano-Frankiwsku,
• rzeźb we wnętrzu budynku poczty głównej we Lwowie.

Dodatkowo, wykonywał nagrobki na Cmentarzu Łyczakowskim i tworzył rzeźby portretowe, wśród których znajdują się portrety Ołeny Kulczyćkiej, Ołeksy Nowakiwskiego, Iwana Franki i Wasyla Stefanyka. Jego prace obejmowały także projektowanie tablic pamiątkowych dla takich osobistości jak:

• Łesia Ukrainka,
• Ołeksa Nowakiwski,
• Leopold Lewicki,
• Sołomia Kruszelnyćka,
• Anton Manastyrski,
• Jarosława Muzyka,
• Iłłarion Święcicki,
• Rostysław Bratuń,
• oraz tablicy upamiętniającej zajęcie Drohobycza przez wojska Bohdana Chmielnickiego.

---

Oceń: Emmanujił Myśko

---